Ustawa o samorządzie gminnym określa jasno zasady co do nazewnictwa na terenie danej gminy placów, ulic, skwerów itp. Inaczej mówiąc do wyłącznych kompetencji rad gmin należy nadawanie nazw: placom, ulicom, skwerom itp., czyli tylko i wyłącznie Rada poprzez głosowanie decyduje oraz inicjuje nadawanie nazw oraz zmian w w/w przypadkach.
Tymczasem na terenie naszej gminy (ul. H. Sienkiewicza) od kilkunastu miesięcy przy nieruchomości wielorodzinnej oznaczonej numerem 6 zamocowana jest tabliczka z nazwą ulicy i numerem nieruchomości : Kamcke Str H.Sienkiewicza 6) Mało tego, ta sama nieruchomość została jeszcze zdefiniowana przez nieznanego autora jako : Dom Wilhelma Gliese....???
Chichotem historii jest w tym przypadku fakt, że właściciele tej nieruchomości (w sposób niezamierzony - mam nadzieję ...) zniemczyli nazwę ulicy Henryka Sienkiewicza - autora pod wpływem którego twórczości w ubiegłych stuleciach repolonizowali się Prusacy np. w nieodległej gminie Krotoszyce , zaś mieszkańcy rozdartej przez zaborców Rzeczypospolitej czerpali wiarę i otuchę w rychłe odrodzenie polskości oraz struktur państwa.

Proszę przewodniczącego Rady o zasięgnięcie opinii prawnej co do przedstawionej sytuacji oraz o stosowną interwencję, wobec zarządcy i samej wspólnoty mieszkaniowej w/w budynku, mającej na celu usunięcie z przestrzeni publicznej tej dwujęzycznej tabliczki. Samej za wspólnocie proszę zaproponować zwrócenie się do Rady Miejskiej o ewentualne wyrażenie zgody na zmianę nazwy ulicy i samej nieruchomości.

Proszę o odpowiedź pisemną o sposobie załatwienia tej interpelacji (może też być w formie maila).


z poważaniem: Paweł Okręglicki

Testament barona von Olszewskiego :

Żyjący na przełomie XIX i XX wieku w obecnych Warmątowicach Sienkiewiczowskich gmina Krotoszyce (średniowieczne Warmuntovici, pruskie Eichholz) baron Alfred von Olszewski - pod wpływem lektury Trylogii i Krzyżaków ( wydanych oczywiście po niemiecku) ustanowił testament, którego zapisy wzbudziły współcześnie i budzą do dzisiaj ogromne zainteresowanie i niemałe zdumienie. Postanowił zatem, że wszystkie należące do niego nieruchomości oraz przypisane do nich dochody przejdą na jego synów i córkę jedynie pod warunkiem, że do 30-go roku życia zdadzą oni egzamin z języka, historii i kultury polskiej, a córka dodatkowo zmieni wyznanie z protestanckiego na katolickie. Mało tego, mieli wejść w związki małżeńskie tylko z Polakami. W przeciwnym razie majątek miał być spieniężony, przekazany autorowi Trylogii, a uzyskane środki przekazane polskim instytucjom o charakterze oświatowym.
Wdowa po von Olszewskim ( z domu Zedlitz(Siedlicz) und Neukirsch ) oczywiście próbowała przed pruskim sądem podważyć zapisy testamentu ale nic nie wskórała. Wreszcie napisała list do samego H. Sienkiewicza z opisem nieciekawej dla niej i jej dzieci sytuacji. Sam potencjalny obdarowany jednak zrzekł się tego spadku, motywując to w liście do wdowy słowami, że ... do polskości nie przymusza się siłą, w przeciwieństwie do tego jak postępują Prusacy.

W odpowiedzi na Pana interpelację informuję, że:
Ustawa z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym ( tj. Dz.U. z 2021r. poz. 1372 ze zm.) w art. 18 ust.2 pkt 13 stanowi, iż do wyłącznej kompetencji rady gminy należy:
13)
podejmowanie uchwał w sprawach herbu gminy, nazw ulic i placów będących drogami publicznymi lub nazw dróg wewnętrznych w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 470, z późn. zm. 1 ), a także wznoszenia pomników;
Przy tak sformułowanej w ustawie kompetencji rady gminy nie ma podstaw do ingerowania w sposób oznaczenia nieruchomości, o której mowa w interpelacji.
Należy przy tym podkreślić, że stan faktyczny jest nieco inny niż wskazany w interpelacji. Na bramie wjazdowej do nieruchomości umieszczona jest tablica z dużym numerem 6, od góry jest napis: ul. Sienkiewicza, a w nawiasie - Kamcke Strasse, na dole tablicy zawarta jest informacja: dom rodzinny Wilhelma Gliese.
Nie powinno zatem budzić wątpliwości, że nieruchomość położona przy ul. Sienkiewicza nr 6 w Złotoryi ma prawidłowo wskazaną polską nazwę ulicy, a tylko dodatkowo wskazano historyczną niemiecką nazwę oraz wskazano, kto mieszkał w tym domu.
Jeżeli kogoś oburza wskazanie nazwy niemieckiej, jak również byłego mieszkańca posiadłości, powinien pomyśleć o tych Polakach, którzy z sentymentu szukają polskich korzeni we Lwowie czy innych miejscach na wschodzie.


Burmistrz Miasta Złotoryja
Robert Pawłowski